Sunrise sunrise

Hoewel vakanties meestal bedoeld zijn voor ontspannnnnnning was dit de eerste dag dat we ons realiseerden dat we echt helemaal geen ene snars hadden uitgevoerd. En we zijn er niet eens onrustig van geworden. Zelfs niet door het nieuws dat papa en mama Siem een rondje Haarlem gingen schaatsen. Nou OK een beetje dan, toen er aan toegevoegd werd dat een aantal "Hoogmoedachtigen" (een begrip in sporty Kennemerland) de alternatieve zeer illegale 11-steden ging schaatsen.
De enige activiteit hier was 's avonds toen de vissers op het strand voor het hotel de netten gingen binnenhalen. Mooi sfeertje zo met die lampen in het donker en de vrouwen geduldig afwachtend tot ze hun emmers met ansjovis konden vullen. In het licht zag je ijs(!)vogels van de situatie profiteren want de vis sprong uit het water op recht in de bekkies van die dekselse blauwe flitsen. Er werd door de vissers gezongen want de buit was binnen.

Zondagochtend vijf uur (!) op om de "schade" een beetje in te halen. We hadden een bootje geregeld voor een romantische zonsopgang op zee. Temperatuur circa 25 C. nauwelijks golfslag en de wereld, op onze schipper na, van ons. Profieletjes geschoten van het andere zonnetje dat al lang op was terwijl die slome koperen jongen zich langzaam van achter de bergen opklom. Selamat pagi (goede morgen).
Ik tuurde door m'n kijkertje en zag in de verte aan de horizon wat beweging; Dolfins riep ik en de schipper,enigszins verbaasd, wilde ook wel even kijken; Yeah ! was zijn korte antwoord en gaf met de 100 pk powered Yamaha een dot gas dat we bijna achterover de boot uitkukelden. Vet; nog dolfijnen ook wat een geluk. We hadden gisterenavond hardop meegeteld met de Gekko die, volgens oud geloof van de hindoes, geluk zou brengen als ie z'n naam zeven keer achterelkaar uitroept. En jawel hoor we konden bij de zevende "gek-ko!" schaterend highfiven. Dat geluk was er in vorm van een mega groep dolfijnen die vlak voor onze boot vrolijke capriolen uithaalden. Afgewisseld door springende tonijnen, die achter het zelfde aas aanjoegen als onze Flippertjes; wat een machtig tafereel zo voor onze neus.
De schipper had er ook wel lol in en het was zo af en toe net een kat en muisspel. Als we vlakbij waren gooide die z'n motor uit en dan wachtten we met ingehouden adem tot we ze onder de boot door zagen zwemmen. Dat ging zo een half uurtje door. Op de terugvaart naar ons strand zagen we plots nog een joekel van een rugvin boven water verschijnen; weer de motor uit.... Het leek er maar een te zijn en een groter soort dan we eerder hadden gespot. Plotseling kwamen er van alle kanten vinnen aan grote ruggen boven, je kon hun snuiven nu heel goed horen; onvergetelijk!!!
Ik was het rondje Haarlem al weer lang en breed vergeten;
Terima kasih Gekko ;-)